Wat werknemers ervaren als te hoge werkdruk is subjectief. De beleving van de individuele werknemer speelt hierbij een rol. Het heeft geen zin dit te ontkennen of negeren. Beter is om te kijken naar de mogelijkheden die werknemers wel hebben en die te verstreken.
Er is sprake van werkdruk, een vorm van psychosociale arbeidsbelasting, als de verhouding tussen wat het werk vraagt en wat de werknemer kan doen, uit balans is. Maar de een beleeft dit anders dan de ander. Als het aanpakken van de bron van werkdruk en een andere organisatie van werkprocessen het probleem niet verhelpen, komt de focus te liggen op wat de werknemer aankan. Wat hebben werknemers in huis aan vakbekwaamheid, sociale vaardigheid en mentale vermogens? Het is belangrijk om die vaardigheden te versterken. Met opleidingen en cursussen kan de werknemer zijn kennis en vaardigheden vergroten. Bovendien kan het behalen van een diploma of certificaat bijdragen aan het zelfvertrouwen van de werknemer. En dat heeft effect op het contact met collega’s, klanten en leveranciers.
Naast vakkundigheid zijn dus sociale vaardigheden of sociale zelfredzaamheid belangrijk. Dat zijn vaardigheden om goed met zichzelf en anderen om te gaan. Er zijn trainingen die zich richten op de verbetering hiervan. Thema’s zijn bijvoorbeeld communicatie, time management en plannen en prioriteren. Meer persoonsgericht zijn: resultaat met een positieve mindset, veerkracht bij tegenslagen, beter slapen, individueel stress beheersen, persoonlijke assertiviteit. Veranderen van houding, gewoonten of gedrag van een medewerker is niet in één dag te bereiken. Bij het kiezen van de juiste aanpak kan de arbocatalogus van de eigen branche helpen. Ook daarin is aandacht voor versterken mentale weerbaarheid en persoonlijke kracht.