Uitstelgedrag heeft vaak te maken met perfectionisme. Als een werknemer goed werk wil afleveren, is daar op zich niets mis mee. Maar legt hij de lat te hoog, dan bestaat het risico dat hij helemaal niet meer aan een klus begint; zijn perfectionisme zit hem zo in de weg dat hij niets meer voor elkaar krijgt.
Uitstelgedrag doet zich nooit voor bij werk dat iemand leuk vindt. Het gaat altijd om ingewikkelde of saaie klussen. Dat kan komen doordat een taak vervelend is om uit te voeren of omdat de werknemer niet goed weet waar te beginnen. De opdracht of taak is zo moeilijk of tijdrovend, dat hij er als een berg tegenop ziet. Vaak heeft uitstelgedrag (tool) met perfectionisme te maken. Doordat de werknemer werk wil afleveren, wordt de drempel om te beginnen steeds hoger. Hooggespannen verwachtingen kunnen dan eigenlijk alleen maar tot teleurstellingen leiden. Het resultaat is waarschijnlijk immers niet zo goed als de werknemer voor ogen had. Zijn faalangst zal hierdoor alleen maar toenemen.
Timemanagement kan helpen om uitstellen te stoppen. Als de werknemer een opdracht met een deadline krijgt, is het zaak dat hij eerst bekijkt hoeveel tijd hij nodig heeft om de taak tot een goed einde te brengen. Door dan genoeg marge in te bouwen, hoeft hij niet aan een stuk door te werken en is er ruimte voor onderbreking en afleiding, terwijl hij toch op schema blijft voor de deadline. Natuurlijk is het belangrijk dat de werknemer de discipline leert op te brengen om zich aan de gemaakte planning te houden. Ook zonder stok achter de deur moet hij leren om een zelfopgelegde (deel)deadline zien te halen.
Het kan helpen om een grote taak op te delen in kleinere taken van ongeveer een half uur. Na die dertig minuten kan de medewerker dan weer iets doen waar hij meer zin in heeft. De ervaring leert dat hij in de praktijk meer dan een half uur aan de betreffende deeltaak zal werken. Door in ieder geval aan een deel van de monsterklus te werken, raakt hij er vaak vanzelf zo bij betrokken dat de drempel ook lager wordt om door te gaan.