Spellen gaat al vele tientallen jaren op dezelfde wijze. Zo is de ‘O’ van Otto. En van Ouderwets, aldus de makers van een nieuw spelalfabet dat namen van mannen en vrouwen van diverse culturele achtergronden bevat.
De A is van Anton, de B van Bernard en de C is van Cornelis. Het spelalfabet bestaat vrijwel helemaal uit ‘witte mannennamen’. Twee uitzonderingen daargelaten, namelijk Maria en Xantippe. Journalist Jill Mathon en fotograaf Desiré van den Berg vonden dat het tijd was voor iets nieuws en ontwikkelden een nieuw spelalfabet staat voor een modern wereldbeeld met een zo breed mogelijk palet van namen, van Ali en Mila tot Zeynep. Elke Nederlander zou zich in dit moderne abc moeten kunnen herkennen. Maar of organisaties het nieuwe spelalfabet ook in gebruik gaan nemen?
Werknemers die aan de telefoon (e-learning) een naam moeten spellen, zullen uit automatisme het gangbare alfabet gebruiken. Van de ene op de andere dag overschakelen naar een nieuw alfabet lijkt onrealistisch. Het aloude spelalfabet bestaat dan misschien voornamelijk uit mannennamen, het is wél herkenbaar. Ook als de werknemer wat onduidelijk praat of de lijn is niet stabiel, is het bij ‘Hendrik’ zo klaar als een klontje dat de werknemer doelde op de ‘H’. Als daar ineens Hidde voor in de plaats komt, kan dat verwarring oproepen.
Toch is dit nieuwe spelalfabet een mooie aanleiding om diversiteit ter sprake te brengen voor werkgevers die streven naar een divers personeelsbestand. Een werkgever hoeft zijn werknemers niet te verplichten om via een nieuw, moderner alfabet te spellen, maar kan het onderwerp wel op de agenda zetten. Hij creëert zo bewustwording en geeft werknemers mee hoe het anno 2021 óók kan. Voert een organisatie een diversiteitsbeleid, dan is het nieuwe alfabet bovendien een mooi haakje om het belang hiervan (artikel) te onderstrepen.