Waar de micromanager blij wordt van opgenomen zijn in iedere CC of BCC, is het voor velen een bron van ergernis, het meegenomen worden in ellenlange irrelevante e-mailslierten. Wat is nu eigenlijk het verschil tussen deze verzendgroepen en wat is het juiste gebruik ervan?
In de Aan-regel horen de e-mailadressen van de ontvangers die u direct wilt aanspreken. Zij moeten een vraag beantwoorden, ergens op reageren of op de hoogte worden gesteld van iets belangrijks. Hierin komen alleen de e-mailadressen van relevante ontvangers, de strikt noodzakelijke. Wanneer mensen in de Aan-regel staan, verwachten ze dat ze actie moeten ondernemen op de ontvangen mail.
In de CC-regel komen de ontvangers die niet per se iets met de e-mail hoeven te doen, maar wel op de hoogte gesteld moeten worden. De CC-regel is er zodat ontvangers kunnen ‘meekijken’ met de e-mailcommunicatie. Het is een transparante vorm van e-mailen omdat de ontvanger in de Aan-regel kan zien wie er meeleest. Gebruik de CC alleen als het echt nodig is, dus als de ‘meelezer’ daadwerkelijk op de hoogte moet zijn, om e-mailverkeer te beperken.
Wanneer iemand in de BCC-regel staat, kunnen de andere ontvangers niet zien wie de e-mail nog meer ontvangt. Gebruik de BCC-regel vooral om de privacy van degene in die regel te beschermen. Voor het versturen van een uitnodiging bijvoorbeeld.