Doorgaans focussen organisaties zich in hun ontwikkelbeleid meer op ‘hard skills’ dan op ‘soft skills’. Maar de argumenten om (het ontwikkelen van) de soft skills van werknemers niet te verwaarlozen, zijn legio.
Bij hard skills gaat het om concrete vaardigheden die een werknemer nodig heeft voor het uitoefenen van zijn functie. Hard skills zijn meetbare, functionele of technische vaardigheden, en het is snel duidelijk wanneer iemand hierin tekortschiet. Toch zijn soft skills net zo belangrijk. Soft skills zijn de vaardigheden en persoonlijke kenmerken die laten zien hóe iemand met het werk en anderen omgaat. Denk hierbij aan communicatie, de wijze van relaties opbouwen en onderhouden, flexibiliteit en assertiviteit. Ze dragen dan ook bij aan de onderlinge verhoudingen tussen collega’s en het succes van een team.
Bij klantcontact kan het bijvoorbeeld gaan om de mate van klantgerichtheid van de werknemer. De klant zal door de ontwikkeling van deze skills uiteindelijk beter geholpen worden en de werknemer leert hierdoor beter met conflicten om te gaan. Dit vergroot de controle van de werknemer over de situatie. Een ander voorbeeld van een soft skill is timemanagement (e-learning). Een werknemer die beter prioriteiten leert stellen en zijn tijd efficiënt leert indelen, is mogelijk beter in staat om met werkdruk om te gaan.
Soft skills zijn lastig inzichtelijk te maken, omdat ze ook te maken hebben met iemands persoonlijkheid. Toch bestaan er hiervoor voldoende ontwikkelmogelijkheden. De ontwikkeling van soft skills draagt er ook bij aan hoe kundig een werknemer zich voelt in het uitvoeren van zijn functie. Het moet dat ook eigenlijk een vast onderdeel van de functionerings- en voortgangsgesprekken (tool) zijn. Aandacht voor (de ontwikkeling van) soft skills voorkomt of vermindert werkstress, wat weer de productiviteit verhoogt en bevorderend werkt voor de sfeer in het team.