Als een werknemer aan het einde van zijn dienstverband nog vakantiedagen overheeft, kan de oude werkgever de waarde van deze vakantiedagen overdragen aan de nieuwe werkgever, zonder dat er belastingheffing aan te pas komt. Dat blijkt uit een standpunt van de Kennisgroep loonheffingen van de Belastingdienst. Er zijn wel voorwaarden aan verbonden.
Een werknemer heeft bij het einde van zijn dienstverband bij de eindafrekening (tool) recht op uitbetaling van loon over vakantiedagen die hij heeft opgebouwd, maar nog niet heeft opgenomen. Deze tegenwaarde van de vakantiedagen geniet de werknemer dan als loon, waarvoor de werkgever de tabel voor bijzondere beloningen gebruikt. De werkgever bij wie de werknemer vertrekt, moet een verklaring afgeven waaruit blijkt hoeveel vakantie-uren er niet zijn opgenomen. De werknemer mag die overgebleven vakantie-uren dan opnemen bij zijn nieuwe baan, terwijl de nieuwe werkgever geen loon hoeft te betalen over die vakantie-uren.
Diverse collectieve arbeidsovereenkomsten (cao’s) bieden een werknemer de mogelijkheid om zijn oude werkgever te verzoeken de tegenwaarde van de overgebleven vakantiedagen niet aan hemzelf, maar aan zijn nieuwe werkgever te laten uitbetalen. De oude werkgever maakt dan een geldbedrag over aan de nieuwe werkgever, zodat de nieuwe werkgever het loon op deze vrije dag kan doorbetalen. De Kennisgroep loonheffingen van de Belastingdienst boog zich over de fiscale gevolgen van deze situatie.
Volgens de Kennisgroep is er bij de overdracht geen sprake van een fiscaal genietingsmoment van loon. Het is daarvoor wel belangrijk dat de werknemer vóór het einde van de dienstbetrekking ervoor kiest om zijn aanspraak op de vakantiedagen over te brengen naar de nieuwe werkgever. En dat dit gebeurt in samenspraak en met instemming van zijn oude en nieuwe werkgever. Overigens kan de werknemer ook zijn nog niet opgenomen verlofdagen meenemen naar zijn nieuwe werkgever.