Werkgevers die een werkneemster niet aannemen of in dienst houden vanwege zwangerschap of moederschap, maken zich schuldig aan zwangerschapsdiscriminatie. Zwangere en pas bevallen werkneemsters worden op verschillende manieren door de wet beschermd. De praktijk is anders.
Discriminatie wegens zwangerschap, een kinderwens of moederschap is in Nederland verboden. Ook op andere vlakken worden zwangere en pas bevallen werkneemsters beschermd, zoals tegen ongezonde en onveilige arbeidsomstandigheden. Deze rechten en verboden zijn geregeld in de Algemene wet gelijke behandeling, de Wet gelijke behandeling van mannen en vrouwen, het Burgerlijk Wetboek en de Arbowet. Zwangerschap valt onder de bescherming die de wet biedt tegen discriminatie op grond van geslacht. Een werkneemster anders behandelen omdat ze zwanger kan worden is verboden.
Zwangerschapsdiscriminatie komt overal voor, van kleine ondernemingen tot multinationals en van het bedrijfsleven tot de publieke sector. Werkgevers zijn zich er niet altijd van bewust dat ze zich schuldig maken aan discriminatie. Soms is het onwetendheid, bijvoorbeeld als een tijdelijk contract van een werkneemster afloopt en niet wordt verlengd omdat ze zwanger is. Soms gebeurt het wel bewust, maar wordt dit niet uitgesproken. Vaak blijft het onzichtbaar, bijvoorbeeld als een zwangere extra kritisch wordt beoordeeld bij een promotie of sollicitatie. Dat maakt het voor vrouwen die het overkomt ook lastig om te melden.
Het is belangrijk dat er binnen de organisatie voldoende kennis is over de rechten van zwangere en pas bevallen medewerksters en waar de werkgever op moet letten. Het College voor de Rechten van de Mens pleitte onlangs voor één aanspreekpunt op het werk als het gaat om zwangerschap. De werkgever doet er volgens het college goed aan alle zaken die te maken hebben met werk, zwangerschap en moederschap te beleggen bij één persoon. Die moet op de hoogte zijn van de rechten en plichten die spelen rond werkende zwangeren en moeders en erop toezien dat deze in de organisatie worden nageleefd. Vrouwen zijn nu voor informatie vaak aangewezen op hun leidinggevende of op de HR-afdeling.